Het jaar was weer vol en veel.

Het is echt zo dat hoe ouder je wordt hoe meer er tegelijk lijkt te gebeuren.

Voor ons was het zoals voor de meeste mensen een uitdagend, spannend, soms moeilijk en soms ongelooflijk ‘raar’ jaar. Dit is wat wij ermee hebben gedaan: hard gewerkt, een flexibele ingesteldheid bewaard, ons geduld verloren, de miserie samen met het lief weggelachen, feestjes gegeven, nieuwe uitdagingen gezocht en gevonden, gezworen ons geduld niet meer te verliezen en direct daarna ontploft, gespeeld, nieuwe mensen leren kennen,  nieuwsgierig geweest, dankbaar geweest, en soms absoluut omvergeblazen verwonderd geweest. Wij zijn chansaards.

Ik zou een opsomming kunnen geven van al wat we deden in 2017, maar eerlijk gezegd vergeet ik feiten daarvoor te snel.

Maar het gevoel van het jaar zit in 1 zomerweekend in Lasgonies. Toen kwamen onze oudste en nieuwste vrienden samen in Frankrijk voor een weekend. Vanuit Australië, Zuid Afrika, Ierland, Londen, en thuis. Al die mensen zien relaxen, drankjes mixen en nieuwe vriendschappen smeden in de zon in onze tuin dat is wat mij dit jaar het gelukkigst heeft gemaakt.

Oh het heerlijke gemak van oude vrienden.

De gesprekken met onze langste vriendinnen gingen vooral over HRT (en over de vlagen van goesting om iemand te wurgen). Dat was hilarisch en bevrijdend herkenbaar.

Ik leerde het lief van mijn dierbaarste vriendinnetje kennen. En hij is perfect. Maar echt he! PERFECT. En dat moest zo want voor minder had hij mijn zegen niet gekregen. Spoiler allert * *gisteren stuurde ze me de eerste babyscan door! Whaoa!!

Er was groot verdriet omdat de hond van vrienden overleed. Toen het telefoontje kwam was iedereen geraakt. Kinderen met groot luid verdriet, mannen die met hun handen in hun zakken naar de lucht staren om tranen weg te slikken, mama’s met armen te kort. Vreselijk. We denken allemaal nog heel veel aan lieve Frieke.

En als top of the bill was er een verrassingshuwelijksaanzoek. – Ze zei ja! – Wij zijn blij dat ons maatje nu eindelijk de partner naast zich heeft die ze verdient.

De kinderen hadden een heerlijke tijd, altijd wel ergens een papa die hen in het zwembad gooide, of een mama die hen wat te eten gaf. Of het meest entertainende voor ons: een auntie die hen nerveus in ‘t Engels iets probeerde uit te leggen. Wij moeders weten allemaal al dat wat je zegt niet belangrijk is, het is de aandacht die telt.

Lekker eten, mooie muziekjes, en zon!

Lief en ik hebben veel geluk.

Zo’n momenten maken een leven.

Lieve vrienden ik wens jullie allemaal een gelukkig 2018. Moge het een leven goed voor je zijn.

Ik wens je vrienden voor als het wat moeilijk gaat en moed als het lastig wordt.

En de liefde, he. Ik wens je de liefde.

Xxxx

is het erg belachelijk als je de nacht voor je 51^e nog altijd een beetje onrustig slaapt omdat je morgen JARIG bent?

Vandaag ben ik dus JARIG! en laat ik dat nu net heeeeeel graag doen; dat verjaren. Pakjes en slingers en een taart en kaartjes en een facebook vol wensjes!

Het is ook speciaal dat jarig zijn: ik heb het tenslotte nog maar 51 keer gedaan.

Bovendien schijnt de zon en de kinderen sloven zich uit in om het flinkste zijn! Hoera voor mij!

Maar zelfs op mijn verjaardag gebeurt het leven.

Daarnet ben ik naar de begrafenis geweest van de papa van een vriendin. Een kerk vol herinneringen, verdriet en veel liefde. Op zo’n momenten voel je wat wonen in ons dorp echt betekent. Heel het dorp als getuige van je leven. Dat is een heel geruststellend gevoel.

Jullie hebben hier nog een blog over te goed, maar niet vandaag.

Vandaag schijnt de zon en hebben de kinderen en het lief de ene surprieze na de andere voorbereid. Ik ga mij dus helemaal smijten in dat ge-verjaar!

Als er een kroon aan te pas komt: ik beloof dat ik ze laat zien!