Jullie weten al dat wij de zomer spenderen in Zuid West Frankrijk. Wij vinden het een fantastische regio. De zachtglooiende landschappen, de zonnebloemvelden, de wijngaarden, het lekker eten, onze lieve buren, de rust.

Wij hebben deze streek gekozen omdat er hier gewoon geleefd wordt. Mensen hebben een job, kinderen gaan naar school, boeren bewerken het land. Niet alles is ingericht om de toerist te behagen. En ja dat betekent ook dat je vaak de Franse Uberkitch kunt tegenkomen. Eerlijk gezegd zie je vaker de felgroene plastieken bloembakken dan de terracotta soort die je op de postkaartjes ziet. Maar dat maakt het juist echt. Lelijkheid hoort er ook bij, toch?

Vorige week toen ik op de markt stond geraakte ik aan de praat met een tof gezin vakantiegangers. De foto hierboven is die avond gemaakt trouwens. Ze waren zeer tevreden over hun verlof, alleen waren ze een beetje ontgoocheld over de dorpjes. ‘Er is niets.’

De mensen van de middeleeuwse straatjes hebben gewoon een job. 

Of in het heetste van de dag zitten ze ook binnen naar de koers te kijken. 

Maar elke avond is er ergens een Marché Gourmand waar het hele dorp op af komt met hun mooiste kleren aan en klaar om samen met de bezoekers feest te vieren. 

De ochtendmarkten hier zijn de markten waar wij en de mensen van de streek gewoon hun boodschappen doen, net zoals ze in de winter doen. In de zomer zijn er wel wat extra kraampjes zoals dat van mij, maar dat stoort hen niet.

Aan de restaurants staan meer camionetten van stielmannen dan er vreemde nummerplaten staan. Ze serveren er een goede Menu du Jour. Meestal zijn dat dingen die je zelf nooit zou kiezen op de kaart. Durf het toch maar aan want wat je voorgeschoteld krijgt is eerlijk, lekker en vaak van een onverwacht hoog niveau. 

We hebben niet zo veel toeristenwinkeltjes.

We hebben wel een keramist in het dorp die het hele jaar door creeert en tentoonstelt. Hij maakt bovendien heel grote werken die in geen enkele valies passen. 

De kinderen zijn hier elke avond uitgeteld van het ravotten. Ze hebben nog geen pretpark gemist, ten zij  een boottochtje op de Lot onder die categorie valt.

Dat gezin had gelijk, er is hier niets.

Maar er de apiculteur kan een kwartier vertellen over zijn lindebloesemhoning zonder je te vervelen.

De kaasboerin op onze markt wilde me het geitenkaasje niet verkopen omdat ik het vanavond wou eten, ‘het heeft nog niet gerust madamme.’

Bezoekers zijn hier nog echt welgekomen. 

Kom, schuif mee aan tafel tijdens onze Marché Gourmand, eet een stukske mee van het varken aan het spit,

en ja, je mag je eigen fles wijn meebrengen als je dat wilt.