Ik voel me alsof ik een marathon heb gelopen. 

Denk ik, want ik weet natuurlijk niet hoe dat echt voelt. Mijn Start to Run podcast hangt nog ergens aan lesje 3 vast.

Soms gaat het raar. Het ene moment ben je bezig in je dorp met allerlei projectjes waar je je nuttig probeert te maken en het andere hangt je portret overal in de stad. Anderhalf jaar geleden werd ik gevraagd of ik mijn engagement ook wilde doortrekken in de lokale politiek. Volgens het principe ‘put your money where your mouth is’, vond ik het tijd om ook eens iets te doen, iplv veel goed te bedoelen. 

Na veel vijven en zessen zijn wij (mijn gezin en ikzelf) de uitdaging als onafhankelijk kandidaat aangegaan. Eerst en voor alles: ik ben tevreden over het resultaat. In tijden van polarisatie heeft onze vriendelijke linkse partij stand kunnen houden en persoonlijk heb ik een behoorlijk resultaat gehaald. Maar daar wil ik het nu niet persé over hebben.

7000 keer heb ik gedacht ‘daar moet ik iets over schrijven’. Maar tijdens de campagne heb ik mijn persoonlijke blog on hold gezet. Het was een moeilijke afweging. Aan de ene kant heb ik de campagne heel persoonlijk gevoerd. Alles wat ik heb gezegd is ook echt wat ik wilde zeggen en wat ik echt meende. Maar aan de andere kant vond ik het ethisch niet kunnen mijn persoonlijke blog voor mijn karretje te spannen, daarom Zei Zus een tijdje niets meer.

Maar ik ben terug!

Ik wil het hebben over anderhalf jaar campagne voeren.

Wat een avontuur! 

Mensen zijn wantrouwig tegenover politiek en politiekers en dat is jammer. Ik ben nu niet anders dan 2 jaar geleden en dat geldt voor het overgrote deel van de mensen op de lijsten. Je verandert niet ineens in een opportunist omdat je je in wil zetten voor je gemeenschap via de politiek.

Laat me je eens vertellen hoe dat bij ons ging zo’n campagne opzetten.

Van de ene dag op de andere zat ik met een team mensen samen, na te denken over waar we de stad binnen pakweg 10j willen zien. Ik kende niemand van die mensen vooraf. Dat is best spannend. Het enige waar ik zeker van was was dat het mensen zijn die voor een open vriendelijke samenleving willen werken. In die vergaderingen hangt er een sfeer van serieux omwille van de verantwoordelijkheid, vrolijk enthousiasme en kameraadschap. Die mix is fantastisch. Daarmee kan je alles aan, je werkt veel meer dan dat je voor jezelf zou doen. Anderhalf jaar lang zijn we zo op heel regelmatige basis samengekomen. 

In ons team werd alles besproken. Het programma, de strategie, de lijst, alles. Partijgebonden of onafhankelijke elke inbreng woog evenveel. Dat vond ik eerlijkgezegd verrassend. In tijden van dogma’s van diegene die het luidste roept aannemen,  is een ouderwets open gesprek een verademing. Niet dat er veel discussie was, want dit team stond als een blok achter de slogan het is ‘beter als we het samen doen.’

Het programma. Eerst hebben we bepaald rond welke hoofdthema’s we willen werken. Daarna konden we allemaal voorstellen doen om die thema’s ook waar te maken. Uiteindelijk zijn we zo overeengekomen over 449 voorstellen die van onze stad een warme vooruitstrevende plek kunnen maken. 449 ideeën om dingen te doen! 449 keer een plan van aanpak. Niemand zegt nog vrijblijvend tegen mij dat politiekers klaplopers zijn. 

Je kunt ook niet van je publiek verwachten dat ze 449 ideeën lezen, dus hebben we ons programma gestroomlijnd tot 25 goed leesbare speerpunten. 

En dan bepaal je de campagne strategie. Hoe pak je het aan, focus je op de personen of op het programma, werk je met papier of ga je voor digitaal?  We waren er al snel uit dat wij het vooral over het programma wilden hebben. Daarmee gaan we de volgende 6 jaar aan de slag dus dat is nogal van belang, me dunkt. 

Dan volgt de moeilijke keuze: gaan we voor digitaal of voor papier? Wij hebben heel bewust gekozen voor een digitale campagne. Je kunt niet tegelijk kilo’s papier verkwisten en zeggen dat je voor duurzaamheid wilt gaan. Daarom maakten we prachtige filmpjes waarin we de 25 kernpunten van ons programma uit hebben gelegd. Elke kandidaat kreeg de kans zich voor te stellen via een persoonlijke video. Die filmpjes zijn absolute pareltjes. En ik ben daar oprecht fier op.

Vermoedelijk hebben we een deel van het kiespubliek niet bereikt, maar aan de andere kant ben ik er erg trots op dat we voluit voor inhoud zijn gegaan. De mensen die voor ons gekozen hebben, hebben dat goed geïnformeerd gedaan. Ik weet dat ik mijn stemmen heb gehaald op merites en niet omdat ik bvb soms in een cafétje kom. (Wat ik trouwens heel graag doe).

Wij wonen in een goede hoek. Mensen zijn hier lief voor elkaar. Dat is in de campagne niet anders. De collega’s van de andere partijen hebben het spel eerlijk en open gespeeld. En als er al iemand was die eens op de man wilde spelen, dan is die daarvoor ook onmiddelijk afgestraft. De mensen hier moeten van geen zever weten. 

Als ik de persoonlijke balans maak ben ik heel blij dat ik dit aangedurfd heb. Ik heb enorm veel geleerd over de meest uiteenlopende dingen. Ik heb 25 fantastische nieuwe maatjes, die ik anders nooit zou hebben leren kennen.

De volgende 6 jaar zal ik met volle goeste werken aan de verwezenlijking van die 449 ideeën, stap voor stap. 

Bedankt voor alles vrienden! Ik ga mijn best doen!

Maar eerst ga ik een hele week slapen.

X