We gaan er nog jaren over praten “Weet je nog die zomerige lente van ’18 de zwembadjes stonden opgezet vanaf Pasen!” We vergeten bijna dat er nog een Grote Vakantie moet volgen. En daarbij ook de reisplanning. 

Reizen met kinderen is niet vanzelfsprekend maar ik herinner me nog de tijd voor airco of filmpjes en mét simililederen autozetels, dus mij hoor je niet klagen. Niet echt.

Zo gaat dat bij ons: op een vroege morgen worden kinderen, hond, kat de helft van ons kantoor plus de helft van mijn atelier in de auto geladen en we vertrekken vol goede moed voor een tocht van 10-11 uurtjes.

Om het helemaal leuk te maken zijn 2 kinderen en 1 mama (ik) wagenziek. Lange autoritten zijn niet leuk, we doen allemaal liever andere dingen. Maar wij proberen het voor iedereen zo aangenaam mogelijk te maken.

Onze tips-

• Kies je tijdstip goed. 

Kies een comfortabel moment om te vertrekken. Geef daarbij voorrang aan de bestuurder.  Toen de kinderen jonger waren en gemakkelijk in de wagen sliepen vertrokken we putje in de nacht. Heerlijk rustige kindertjes in de wagen maar 2 uitgeputte moeders die in het donker turen en van verveling bijna indutten. Nu ze niet meer zo gemakkelijk in de wagen slapen,  rijden we alleen nog in daglicht. We vertrekken bij het ochtendgloren. Als het even kan op zondag. Never NEVER ever again op vrijdagavond,- die keer, … er is geen bloed gevloeid maar daarmee is ook alles gezegd.-

• Outfit

Kies een comfortabele outfit voor jezelf en de kinderen. De kinderen reizen in een pyjama die voor trainingspak kan doorgaan. Zodat ze ongegeneerd kunnen uitstappen tijdens de pauzes maar toch het gevoel hebben dat ze mogen slapen in de auto. Kies voor jezelf voor comfort maar iets dat je toch leuk staat. Niets lastiger dan aanschuiven voor een plasje in een wegrestaurant en je een sloor voelen.

• Maak een ‘huisje’

Hun plaatsje in de auto maken we zo gezellig mogelijk. Kussentjes, dekentjes, knuffels. Ze kiezen zelf een klein koffertje waarin ze hun speelspullen inpakken. Autootjes, kleurtjes, poppetjes. Omdat ze dat zelf inpakken is dat meestal een succes tijdens de reis. De enige voorwaarde is dat het koffertje dicht moet kunnen. Past het er niet in, gaat het niet mee. 

• Eten

Wij beperken het eten in de wagen zoveel mogelijk. Maar af en toe een kleine snack is een fantastische vervelingsbreker. Afwisseling is ook hier de sleutel.

• Pauzes

Wij houden frequent heel korte pauzes. We stoppen maximaal 10 minuutjes om de hond even te laten wandelen en de kindjes even naar de WC te laten gaan. We parkeren meestal ver van het restaurant en stappen naar ‘the Ministery of Funny Walks’. Hilariteit bij de kinderen en ze krijgen nog wat beweging bovendien. 

• Afspraken

Wij spreken vooraf af dat er geen entertainment aan boord is voor de dag écht begint. Dwz dat de kinderen nog een beetje slapen of rusten tot 7.30u en -de mama’s niet gek worden. 

Ruzie is verboden, op straf van confiscatie der iPads

Praten doen we op normaal geluidsniveau, schreeuwen wordt bestraft -met confiscatie der iPads

We kiezen geen partij, los het zelf op. Als we ons moeten bemoeien volgt er een straf, …. inderdaad -confiscatie der Ipads.

• Entertainment.

Wij zorgen voor zoveel mogelijk variatie. 

Door de wagenziekte kunnen ze niet lang na elkaar TV kijken, lezen of spelletjes spelen. Wij houden de tijd in het oog, na een half uurtje doen ze weer iets anders.

• Hun eigen playlist beluisteren. 
• Een kwisje
• Ik zie ik zie wat jij niet ziet
• Rijmen
• Temperatuur volgen: Is het al warmer?

Maar bij ons is de absolute topper 

• Het Grote Verhaal 

De grootste hits zijn: de geschiedenis van ons gezinnetje (inclusief de huisdieren) dan Griekse mythologie, de bijbel, de evolutietheorie, Nelson Mandela en andere superhelden.

Soms begin ik zelf:

Weet je waarom Samson eigenlijk Samson heet? Je weet nog dat het een hond is met heel veel haar? Wel, er was eens een man lang geleden die zijn kracht uit zijn haar haalde…

Meestal begint het op een vraag van de kinderen zelf

Mama hebben vogels altijd kunnen vliegen? -Ik weet niet zeker wanneer dat gebeurde maar ik weet wel dat Dino’s veren hadden…

Hoe is de Flash eigenlijk aan zijn krachten gekomen? Zoon en ik delen een liefde voor Superhelden.

Hoe hebben jullie mekaar leren kennen? Dan volgt een heel romantisch verhaal over onmogelijke liefde en onoverbrugbare afstanden maar eind goed al goed en ze leefden nog lang en gelukkig.

Waar komen wolken eigenlijk vandaan?

Zijn er ook blauwe autowegen? 

Alle vragen waar ik op kan antwoorden kan ik in een Groot Verhaal gieten, waar ze tot nu toe nog naar willen luisteren.

Tot vorig jaar hield Nico een lijst bij van dingen die ik niet wist, hij kwam tot 18. Nu is hij al zo ver dat hij beseft dat die lijst niet bij te houden is. -hm- In dat 2de leerjaar maken ze toch een sprongetje.

Tot nu toe is het vertellen zo’n groot succes dat ik moet rantsoeneren naar 1 Groot Verhaal per uur, want we weten intussen ook dat elk antwoord een nieuwe vraag oproept.

Zo lang we op deze manier de trip draaglijk kunnen maken, houden we het vol en daarna gaan we er wel iets anders op vinden.

Wanneer we kort na de middag op bestemming aankomen stormen de kinderen en de dieren het veld in en kunnen de mama’s rustig bekomen met een drankje.

France la Douce!

En? hoe gaat dat bij jullie?

Goede Reis Vrienden!

X