De laatste zaterdag van september, onder een zacht Herfstzonnetje.

Terwijl wij het moestuintje opkuisen, schildert het kleintje onder de tafel een tekening voor oma’s verjaardag. En we doen allemaal nog even alsof de dagen lang zijn, en straks de avond niet te koud zal worden.

Dat dus rap even vastleggen in een schetske voor we ongelijk krijgen.

Want ik ben echt geen herfstmens.