En dan zit je in het zalige Zuiden, in een heerlijk stukje platteland. De hond zoekt een schaduwplekje, het lief verwerkt de laatste e-mails, de thermometer in het zwembad geeft een lekkere 31° aan… geen geluid,  behalve dan van 2 krijsende kinders. Een mens zou van minder stapelzot worden.

Hoe komen we de grote vakantie door met met kinderen?

Zaaaaaagen dat die kunnen.

En ze zwijgen nooit, maar echt nooooit he.

En ze kunnen geen 2 minuten zonder mekaar, maar steek ze samen en het zit ertegen…

En ondankbaar, nooit content, noois genoeg…

’t Zijn kinderen’ zegt mijn moeder dan. …Duh!

Maar dat is het precies. Het zijn dus kinderen en als volwassene is het lastig om daarmee om te gaan. Je mag dat lastig vinden. Alle trucs om het draaglijk te maken helpen.

-Routine.

Dat is mijn antwoord op alles. In mijn chaotisch hoofd is dat al zo vaak mijn redding geweest.

Het gaat erom alles wat in evenwicht te krijgen. Als je de tijd in stukjes deelt is het gemakkelijker om overzicht te houden.

De kinderen weten wanneer ze volle aandacht krijgen, wanneer ze hun plan moeten trekken en wanneer ze schermtijd krijgen, de volwassenen kunnen tussendoor ook nog wat centjes verdienen: iedereen blij.

Zo werkt het.

• In de voormiddag ben ik 100% de moeder-entertainer.

Na een uitgebreid lui ontbijt samen gaat Chris werken en hou ik me voor de rest van de voormiddag met volle aandacht met de kinderen bezig: eerst de vakantieblaadjes, en dan Knutselen, schminken, spelen, scheidsrechter zijn, … om het even wat nodig is om hun spel op gang te houden. Soms kan ik tussenin zelfs wat huishouden gedaan krijgen.

• Na de lunch ‘platte rust gelijk in de Chiro’. Nooit gedacht dat ik daarmee weg ging geraken maar nu houden ze ervan: onder een boom met een Jommeke, 20-30 minuutjes chillax. Stilte. Bliss!
• Daarna moeten ze zich zelf bezig houden. Ik ben alleen bereikbaar voor ontsmetting of plakkers. (Dat lukt nooit maar allez een mens blijft proberen)

Die uren zijn mijn tijd. Dat wil zeggen dat ik werk en af en toe iets schreeuw in de zin van.’stop met uw broer onder water te duwen’ Of ‘zingt eens iets anders, ik word zot’ ..’

Meestal kunnen ze het tot 3 u volhouden dan nemen Chris of ik weer onze rol van animator wat ernstiger.

• Rond 6 u begint het avondritueel: douche, aperitiefje, lang aan het avondeten, en in pyjama nog even op de iPad spelen of een filmpje op Netflix.
• We streven naar bedtijd om 8u want dan hebben de mama’s nog een lange warme zomeravond voor hen alleen. Dat lukt soms

– Maak het fijn voor jezelf, het is ook jouw zomer!

• Je kunt je kinderen bezighouden en je amuseren tegelijk! Als je niet handig bent probeer dan niets ingewikkeld te knutselen. Samen koken, outfits uit de la redoute catalogus knippen en een perfecte garderobe samenstellen, zelfs samen de was plooien kan ook leuk zijn en elk kind houdt van kuisen want dat is met water spelen.
• Vergeet perfectie, eens je dat aanvaard hebt, is je zomer al half geslaagd. Een huis met kinderen is nooit het harmonieuze trendy plaatje dat je voor ogen had. De realiteit heeft een snotneus en smijt elke dag alle speelgoed rond. Probeer de rommel niet te beheersen, zorg dat het jou niet overheerst. Begrenzen dus. Het helpt als je een speelruimte in huis afbakent. Bij ons is dat de mezzanine, daar zijn de kinderen bij ons maar liggen hun spullen niet in onze weg. Als dat niet kan, probeer het de hele dag te negeren, en ruim s avonds allemaal samen in een keer op.
• Nodig vrienden uit met kinderen. Laat de kinderen doen en geniet van de volwassen gesprekken.
• Hou de lange zomeravonden voor ogen. Zorg dus dat je nog wat energie over hebt ’s avonds en maak het gezellig.

-Wat jij in de winter echt belangrijk vindt, vind je ook nog in de zomer, en dat mag echt!

Het is niet omdat lunch een slaatje op ons terras is, dat je je tafelmanieren mag vergeten.

Het is niet omdat je nu 24 u bij mij bent dat je er maar 6 van moet luisteren.

En het is niet omdat het vakantie is dat je zelf in de snoepkast mag graaien.

Alle regels van thuis gelden ook op vakantie. Eens iedereen dat weet, ook nonkel jan en opa kerremesse is alles gemakkelijker. Durf gerust je regels op te leggen ook al zijn er derden bij. Jij leeft met de gevolgen, jij mag dus de strenge moeder zijn.

Maar choose your battles: Over een cola wil ik onderhandelen,(zie 5), over bedtijd niet (zie2)

– Neem je kinderen serieus.

Het is niet fair van kinderen te verwachten dat ze uit zichzelf  ‘grote mensen dingen’ leuk vinden. Ik klim ook niet spontaan in hun boom omdat zij zeggen hoe mega dat wel niet is. Ze kunnen best een goed restaurant aan zonder speelhoek. Maar dan moet je wel bereid zijn hen ook in het gesprek te betrekken. Een museum is voor ons ook alleen interessant als we er iets van snappen, ontdek het samen.  Leer ze omgaan met je materiaal ipv in een angstkramp te gaan telkens ze in de buurt van een mes komen. Geloof me dat worden  de souvenirs. Als je kind warm en lastig begint te worden, verwacht dan niet dat ze bij kerk nr 4 nog braaf naar de glasramen blijft kijken. Zoek best eerst dat cafeetje met een schommel en neem zelf ook een glaasje chardonnay, beter voor iedereen.

– Loose the guilt. 

Als kinderen zich vervelen is dat niet jouw schuld. Ook niet als ze ruzie maken, zelfs  niet als ze zich pijn doen.

– Wijn! Ten alle tijde zorg dat er lekkere wijn in huis is, -met hapjes.

– Geniet van elk moment. Het is zomer!

Straks is het november en dan herinneren we ons vooral de zon, de bruingebrande lachende kinderen, het lekker eten, de vrienden, de avonturen. En dan wordt 2017 echt die lange idyllische, liefdevolle zomer die hij eigenlijk ook is.